Egunero elkartzen gara goiko marrazkian ikusten den ate horretan. Egunero lanean hasteko prest. Eta horregatik marraztu dut unibertsitateko sarrera, bertan hasten delako egunero dena.
Jada bi urte daramatzagu irakasle izateko ikasten. Oso gustuko dudan ikasketa da hau. Hasiera batetik gustatu izan zaizkit haurrak, baina ez dut beti argi izan irakasle izatearena. Baina behin karrera hau egiten hasi nintzela konturatu nintzen benetan zein gustuko dudan. Orain badakit haurrekin lan egin nahi dudala, eta orain praktikatan nagoela, geroz eta argiago daukat hori. Aurretik , uda honetan , monitore bezala egin dut lana 7 urteko haurrekin, herriko udalekutan eta esperientzia zoragarria izan zen.
Ikasketa hauek egin ditudan bitartean jende asko ezagutu dut. Batzuekin harreman handiagoa daukat, baina orokorrean gelako giroa oso atsegina dela esan dezaket. Taldean lan egiten dugu orokorrean eta taldekoekin daukat harreman gehien. Gainera aurten taldeko birekin bizi naiz Donostiako pisu batean. Taldekideekin harreman zoragarria daukat, betidanik ezagutuko banie bezala.
Esan dudan bezala urte honetan Donostian bizi naiz beste hiru pertsonekin. Hirurak Legazpikoak dira eta bi nire klasekoak. Etxean ere oso ondo pasatzen dut, baina lana ere egiten dugu. Oso ondo dago klase-kideekin bizitzea horrela talde-lanak etxean egin ditzakegu. Aurreko urtean joan-etorri egiten nuen Zumarragatik eta askoz ere astunago egiten zen. Egia esan Donostian ikasi eta bertan bizitzeak abantaila asko dauzka.
Normalean klasean taldean aiten dugu lan. Hau oso egokia da, asko ikasten baitugu lanen bitartez eta askotan aproposagoa da hau, azterketak egitea baino. Hau da, gehiago ikasten da lanak eginez, irakasleak klasean teoria emanez baino.
Ni orokorrean karrera honetan oso gustura sentitzen naiz. Lehenengo egunetik asko gustatu zitzaidan eta landu ditugun gai guztiak gustuko izan ditut. Baina, gehien gustatu zaidana eta batez ere harritu nauena edo nire atentzioa deitu duena, psikologiako ikasgaia izan da. Oso interesgarri iruditu zait lehenengo egunetik, eta oso garrantzitsua.
Nire estantzia irakasle-eskolan marrazki batean islatzeko eskatu didate. Hasiera batean ez nekien zer marraztu edo zein egoera marraztu, aukera asko bainituen. Baina sentitzen nuen guztia marrazkia batean islatzea oso zaila iruditzen zitzaidan. Nola islatu sentipen guztiak marrazkia bakar batean??? Ba esperientzia guztien hasiera irudikatuz. Horregatik irudikatu dut neure burua fakultateko sarreran, klasera sartu aurretik. Sentimendu guztien hasieran.
Oraindik beste bi urte geratzen zaizkigu Irakasle izan ahal izateko. Baian ni behintzat bi urte horiei aurre egiteko gogo biziz nago. Lan egiteko gogoak ez zaizkit falta, lau urte hauen emaitza zoragarria izango dela badakit eta. Badakidalako lau urte hauek eta gero, nire ametsa bete ahal izango dudala.
No hay comentarios:
Publicar un comentario