Bigarren astea, normala den bezala, lehenengoa baina bastante hobeto hasi zen. Jada ez zen zerbait berria eta ezagutzen nituen bai irakasleak, ikastetxea eta ikasleak.
Beste irakasleekin aste honetan harreman hobetzen joan zen. Denon artean geroz eta konfiantza gehiago genuen eta horrek ikastetxeko giroa hobetzen du. Goiz eta arratsalde guztietan gelak apaintzeko irudiak egiten gelditu ginen eta oso ondo konpondu ginen taldean. Horrela lan guztiak oso azkar amaitzea lortu genuen.
Honetaz gain, haurrak ere geroz eta gehiago ezagutzen joan nintzen. Lehenengo astean konfiantza hartu nuen beraiekin eta bigarrenean hobetu ezagutu nituen. Bakoitza nolakoa den hobeto jakin nuen. beste batzuetan esan dudan bezala, haur batzuk irakasle berriaz "aprobetxatzen" dira hasieran. Behin hobetu ezagutzen nuela bakoitza eta bakoitzaren izaera, ikasi nuen nola jokatu bakoitzarekin. Hau da nik uste aste honen emaitz bezala aipatuko nukeena.
Normalean haurrekin oso "sensiblea" naiz. Batek botoiak lotzen ez dakiela esaten badit, lagundu egiten diot, tirpako mina duela esaten badit nire gainean eseritzen dut pasa arte... Baina sakonago ezagutzea lortu nuenean konturatu nintzen askotan umeek gure atentzioa deitzeko estrategiak erabiltzen dituztela. Estrategia horien aurrean guk modu batean errakzionatzen dugueta horrel gaizki ohitzen ditugu. Horregatik uste dut garrantzitsua dela haur bakoitza benetan nolakoa den jakitea. Klasean ikusten dena baino haratago ezagutzea.
Aste honetan beraz, gogorragoaz izaten ikasi dudala esan dezaket. Pena eman arren askotan haurrei errieta egin behar zaiela ikasi dut edota batzuetan lanak egitera behartu behar zaiela.
Harrigarria da ikustea nola lau urteko haur batek, gure adineko pertsona bat engainatu dezakeen. Askotan gu baino argiagoak dira eta guk euren adimena gutxiesten dugu.
Besterik gabe, hauek dira nire praktikatako bigarren astetik atera ditzakedan ondorioak. Astero zerbait ikasiko dudala argi daukat.
Hurrengorarte!!!!!!!
No hay comentarios:
Publicar un comentario